Ջաջուռից Վանաձոր ճանապարհով քայլելում էի: Մի կարմիր 06 էր մոտենում: Շատ դանդաղ էր շարժվում, երբ հասավ ինձ կանգնեց: Մի տարիքով մարդ ու երկու երիտասարդ էին մեքենայում:
-Куда?
-Հայ եմ, Վանաձոր եմ գնում:
-Մենք էլ ասինք տուրիստ ես, նենց սումկա էր մեջքիդ: Նստի:
Նստեցի: Ասում-խոսում էին: Հետո մի տոպրակ բացեցին, մեջը լավաշ էր:
-Էս քյաբաբից քաշի քանի տաք ա: Խմե՞ս:
Տղեքից մեկը լցրեց բաժակները իրանց քաշած արաղը: Մարդա մի քյաբաբ վերցրեցին: Մեքենան էլ քաշեցին ճանապարհից դուրս, բայց չկանգնեցին, շարունակում էին քշել: Վարորդը կենաց ասեց՝ ողջ-առողջ, գործերին էլ հաջողություն: Խմեց, քյաբաբը կծեց, շարունակեց հումորները:
-Ծառից գյուղ տենք թեքվի: Գա՞ս քեֆը շարունակենք:
-Չէ, Վանաձորում գործեր ունեմ:
-Չէ, Վանաձորում գործեր ունեմ:
 |
| Մի կտոր թարմ քյաբաբ |